Για αιώνες, η αντίληψη ότι μόνο μια ομιλούμενη γλώσσα θα επέτρεπε σε κωφά άτομα να αναπτυχθούν μέσα στο κοινωνικό τους περιβάλλον, ήταν η κυρίαρχη άποψη. Για καλή τύχη, η προσέγγιση η οποία προτάσσει την αποκλειστική χρήση ομιλίας γίνεται παρελθόν, ενώ η εκπαίδευση στη νοηματική γλώσσα συνεχώς ισχυροποιείται. Είναι πλέον ευρέως αναγνωρισμένο ότι μόνο οι νοηματικές γλώσσες μπορούν να είναι πραγματικές μητρικές γλώσσες για άτομα με προβλήματα ακοής.
Ωστόσο, παρά την αυξανόμενη ευαισθητοποίηση και πρόοδο της επιστήμης, τεχνολογικές προκλήσεις εξακολουθούν να απαγορεύουν την πλήρη ένταξη των κωφών ατόμων. Τα τεχνολογικά κενά τα οποία πρέπει να αντιμετωπιστούν περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, και τα ακόλουθα:
- Δεν υπάρχουν εύρρωστα συστήματα αυτόματης μετάφρασης από και προς νοηματικές γλώσσες, τα οποία θα μπορούσαν να διευκολύνουν την πλήρη συμμετοχή κωφών ατόμων σε ποικίλες δραστηριότητες και καταστάσεις.
- Δεν υπάρχουν συστήματα αναπαράστασης νοηματικής γλώσσας από εικονικούς βοηθούς (avatars) τα οποία να αντικατοπτρίζουν τα χαρακτηριστικά του φυσικού νοηματισμού.
- Δεν υπάρχουν στιβαρά συστήματα αναγνώρισης νοηματικής γλώσσας τα οποία να μπορούν να χειριστούν μεγάλα δεδομένα βίντεο νοηματικής γλώσσας.
- Η ζήτηση για νοηματικό περιεχόμενο συνεχίζει να αυξάνεται παγκοσμίως, αλλά η βιομηχανία δημιουργίας περιεχομένου νοηματικής γλώσσας (τηλεοπτικοί φορείς, διερμηνείς και μεταφραστές) δεν υποστηρίζεται επαρκώς, γεγονός που εμποδίζει την επιτάχυνση δημιουργίας νέου περιεχομένου νοηματικής γλώσσας.
- Δεν υπάρχουν πρότυπα για τη δημιουργία νέων πόρων για κατανάλωση από τις αναπτυσσόμενες τεχνολογίες νοηματικής γλώσσας. Παρόμοια έλλειψη συναντάται και ως προς πρότυπα σχετικά με την αποτελεσματικότητα και τη φυσικότητα των μηχανών εικονικού νοηματισμού.